جینسنگ
بدون شک جینسنگ، معروف‌ترین و موثرترین ماده ی غذایی برای افزایش قدرت و میل جنسی در آقایان است. جینسنگ حاوی آنتی‌اکسیدان و ترکیب محرک قلب است که باعث افزایش قدرت مردها می‌شود. این گیاه یکی از گیاهان مورد علاقه‌ی امپراطورهای چینی است که روی مرکز عصبی مغز و غدد درون ریز تاثیر می‌گذارد. باید بدانید که جینسنگ حاوی خواص ضدخستگی است و در افزایش میل و عملکرد جنسی شما فوق‌العاده عمل می‌کند. بهتر است با دکتر یا عطار در خصوص میزان و روش مصرف آن بر طبق نیازتان مشورت کنید.
چوب میخک
چوب میخک یک افزایش‌دهنده‌ی میل جنسی طبیعی و موثر است. این ادویه ی مفید باعث گشادی رگ‌ها و افزایش جریان خون در ناحیه‌ی آلت تناسلی می‌شود. در صورتی‌که مشغله‌ی ذهنی‌تان زیاد است و فشار زیادی را از نظر روحی و جسمی تحمل می‌کنید می‌توانید به این گیاه اعتماد کنید. توجه داشته باشید که چوب میخک مانع از ضعیف شدن حافظه شده و عطر آن باعث تحریک حواس می‌شود.
سیر
نتایج بررسی‌های بالینی نشان می‌دهند که «آلیسین»، همان ترکیب موجود در سیر، میزان تستوسترون را افزایش داده و باعث کاهش هورمون کورتیزول می‌شود. کورتیزول همان هورمون استرس است که به بافت‌های عضلانی آسیب می‌زند. سیر کاهنده‌ی فشارخون بالاست و به این ترتیب نیز روی مویرگ‌ها و انقباض عضلات قلب تاثیر می‌گذارد و باعث انبساط رگ‌های موجود در ناحیه‌ی آلت تناسلی می‌شود. به عقیده ی برخی از محققان سیر باعث افزایش کمیت و کیفیت اسپرم می‌شود.
خردل
خردل از آن دست چاشنی‌های مفید و پرخاصیت است که باعث تحریک غدد جنسی و افزایش میل جنسی می‌شود و تاثیر مثبتی روی سیستم قلبی عروقی دارد. این ادویه‌ی مفید باعث افزایش جریان خون در رگ‌ها و تحریک ارگان‌های جنسی و عصب‌های آن می‌شود.
جوزهندی
جوزهندی شهرت زیادی در همراهی آقایان دارد. این ادویه‌ی مفید، محرک است و باعث افزایش میل جنسی می‌شود.
جوز هندی گردش خون در ارگان‌های جنسی را بالا برده و باعث نعوظ بهتر می‌شود. این ادویه، طبع گرم دارد و عطر و طعم خوبی به انواع سس‌ها و غذا می‌دهد.
فلفل کاین
فلفل کاین یک تقویت‌کننده و محرک است که باعث افزایش جریان خون در رگ‌ها می‌شود. این فلفل حاوی میزان زیادی ویتامین C می‌باشد. مصرف میزان زیاد این فلفل باعث تولید گرما و احتمالا ایجاد حساسیت می‌شود. فلفل کاین بهتر از فلفل سیاه است. این فلفل نیز تقویت‌کننده‌ی میل جنسی محسوب می‌شود. باید بدانید که فلفل سیاه باعث تحریک مجاری تناسلی - ادرار می‌شود و به این ترتیب مرکز عصبی ایجادکننده‌ی نعوظ را تحریک می‌کند.
نتایج بررسی‌های بالینی نشان می‌دهند که «آلیسین»، همان ترکیب موجود در سیر، میزان تستوسترون را افزایش داده و باعث کاهش هورمون کورتیزول می‌شود. کورتیزول همان هورمون استرس است که به بافت‌های عضلانی آسیب می‌زند
کاری
ادویه‌ی کاری نیز یک تقویت‌کننده، محرک و گشادکننده‌ی عروق محسوب می‌شود. این ادویه نیز با انبساط رگ‌ها باعث بهبود جریان خون می‌شود. ادویه ی کاری از ده نوع ادویه مانند زنجبیل، سیر، گشنیز، هل، زردچوبه و غیره تهیه می‌شود که برای افزایش عملکرد قدرت جنسی شما موثر عمل می‌کنند.
گشنیز
گشنیز یکی از تقویت‌کننده‌ها و دیورتیک‌های موثر است که باعث جبران کاهش میل جنسی مربوط به مشکلات پروستات می‌شود. می‌توانید این گیاه معطر را به غذاهایتان بزنید و از خواص آن بهره ببرید. می‌توانید بدون افتادن در دام زیاده‌روی از تخم گشنیز نیز استفاده کنید.
عشبه ی بیابانی
عشبه ی بیابانی یکی از آن گیاهان تحریک‌کننده‌ی میل جنسی آقایان است. این گیاه حاوی خواص دیورتیک(ادرارآور) است و باعث افزایش دفع مواد زاید از کلیه شده و به عملکرد خوب پروستات کمک می‌کند. پروستات در تشکیل اسپرم نقش دارد.
فلفل قرمز
فلفل قرمز نیز تقویت‌کننده و محرک میل جنسی است. این فلفل سرشار از ویتامین C و E است. متخصصان، ویتامین E را ویتامین جنسی می‌نامند. ترکیبات فلفل قرمز با انبساط عروق خونی باعث بهبود جریان خون می‌شود. اگر می‌خواهید به رابطه‌ی زناشویی‌تان گرمای بیشتری بدهید حتما از فلفل قرمز استفاده کنید.
پودرها، کپسول‌ها و دیگر ترکیبات خطرناک
در داروخانه‌ها و عطاری‌ها قرص‌های زیادی برای تقویت قوای جنسی آقایان وجود دارد اما این کپسول‌ها و پودرها می‌توانند خطرساز باشند.
کانتارید یا الاکلنگ
کانتارید با نام‌های دیگری مانند مگسک، باغوچه و آلاکلنگ معروف است. این مگس اسپانیایی را تبدیل به پودر کرده و میزان اندکی از آن برای تقویت میل جنسی استفاده می‌شود. متاسفانه پودر کانتارید حاوی ترکیبات سمی نیز هست که مصرف زیاد آن باعث بروز نعوظ طولانی و دردناک شده و در موارد شدید باعث خونریزی کلیوی و مرگ می‌شود.
قرص یوهیمبین
از یوهیمبین برای بهبود نعوظ استفاده می‌شود چون باعث انبساط رگ‌ها و افزایش گردش خون می‌شود؛ اما افرادی که دچار مشکلاتی مانند بیماری‌های کلیوی یا کبدی هستند نباید از این قرص‌ها استفاده کنند.
منبع:tebyan.net
خواص درمانی و دارویی گیاه رازیانه
گیاه رازیانه
یک کارشناس گیاهان دارویی با اشاره به این که رازیانه گیاه لاغری است که در بخش هایی از خاک کشورمان می روید، گفت: گیاه رازیانه در مناطق شمالی ایران و در دامنه های کوههای البرز بطور خودرو می روید.
ایشان با بیان اینکه رازیانه یک گیاه دارویی گل دار از راسته آپیالس(Apiales)، تیره چتریان (Apiaceae) و از رده رازیانه ها (Foeniculum) است که بومی مناطق مدیترانه است، تصریح کرد: کشورهای سوریه، هند، مکزیک، ایران، مصر، ترکیه و چین عمده ترین تولیدکننده های رازیانه در جهان هستند.
وی اضافه کرد: گیاه رازیانه مورد استفاده یونانیان و روم باستان بوده و از آن برای لاغر شدن استفاده می کردند.
این کارشناس گیاهان دارویی، با اشاره به اینکه رازیانه طبع گرم و خشکی دارد، افزود: در طب سنتی ایران، از رازیانه به گیاه ضدبلغم و صفرا یاد می شود. همچنین از آنجا که رازیانه گیاه بسیار گرمی است اگر بخواهید از خاصیت مسهل بودن آن بهره مند شوید، باید آن را با ماده ای مصرف کنید که حرارت گیاه را کم کند و بهترین گزینه ما برای همراهی با آن سکنجبین و عسل است.
وی ادامه داد: قسمت های مورد استفاده گیاه رازیانه عبارتند از بذر، برگ و ریشه. مقدار مصرف روزانه رازیانه، به طور متوسط حداکثر 5 گرم یا یک تا سه استکان عرق آن توصیه می شود.
خواص درمانی رازیانه
این کارشناس گیاهان دارویی منابع طبیعی استان سمنان با اشاره به خواص درمانی رازیانه، خاطرنشان کرد: برای رفع بوی بد دهان و درمان گلو درد نیز می توان رازیانه را قِرقِره کرد و یا بذر آن را داخل دهان گذاشت و چند دقیقه جوید. همچنین کمک به دستگاه گوارش در هضم غذا و به عنوان بادشکن از دیگر فواید آن است. برای سوء هاضمه، سردی معده و یا دردهای فشردگی معده بسیار موثر است.
عبدوس افزایش شیردهی مادران را یکی از مهمترین خواص این گیاه درمانی دانست و اضافه کرد: رازیانه برای درمان مشکلات دستگاه تنفس و تنگی نفس قابل استفاده بوده و علاوه بر این، رازیانه مُدر و ضد میکروب بوده و برای رفع سوزش ادرار نیز مفید است. به معالجه? درد گلو و رفع التهاب حنجره کمک کرده و برای رفع اختلالات قاعدگی و معالجه زخم معده به کار می رود.
این کارشناس گیاهان دارویی با اشاره به دیگر خواص این گیاه دارویی گفت: گیاه رازیانه برای درمان امراض کلیه موثر است و برای قولنج و سیاه سرفه نیز مفید است. همچنین برای درمان سرفه و تنگی نفس از جوشانده رازیانه با پرسیاوشان و انجیر می توان استفاده کرد. همچنین برای رفع سردردهای میگرن می توان از دم کرده رازیانه استفاده کرد. مصرف رازیانه در غذا از چشم در برابر التهاب، اختلالات مربوط به سن و پیری چشم محافظت می کند.
وی افزود: مادران شیرده از دم کرده رازیانه گاهی اوقات استفاده می کنند چرا که هم باعث ازدیاد شیر آ ن ها می گردد و هم ضد نفخ است و از دل درد کودک جلوگیری می کند مخصوصاً وقتی که غذای سنگین می خورند حتماً بعد غذا چند دانه رازیانه را در دهان خود نگه دارند و آهسته آهسته آب آن را که در دهان جمع می شود فرو ببرند.
عبدوس، رفع چین و چروک صورت را از دیگر خواص این گیاه برشمرد و افزود: برای این کار دانه رازیانه را پودر کرده یک قاشق مرباخوری در نصف لیوان آب به مدت یک ساعت در آب جوش گذاشته سپس دم کرده آن را صاف کرده با عسل و یک قاشق غذاخوری ماست شیرین به مدت20 دقیقه مخلوط آن را روی صورت قرار می دهند.
وی در پاسخ به این پرسش که استفاده از گیاه رازیانه در دوران بارداری آسیبی به نوزادان نمی رساند، اظهار کرد: در دوران بارداری و شیردهی، مصرف گیاه رازانه ضرری به همراه ندارد و داروخانه های گیاهی ایران به شکل های مختلف (مثل قطره آنتی میگرن، شربت توسیان، شربت تیمیان، پودر ژنرال تونیک، قطره سنکول، سنالین، منتازین و لوسیون تقویت موی سینره) موجود هستند که داخل تمام این محصولات رازیانه وجود دارد.
منبع : ایسنا
قسمت مورد استفاده داروی زیره سیاه میوه آن است که در تیره ماه سال دوم باقطع کامل گیاه صورت می‌گیرد و می‌گذارند تا برسد.
نام‌های رایج زیره سیاه :زیره، زیره رومی، زیره کرمانی، شاه‌زیره، کرویا، کمون رومی،قرنباد.
زیره سیاه گیاهی است دوساله که ارتفاع آن به 30 تا 80 سانتیمتر می‌رسد، ریشه‌اش راست و دوکی شکل و گوشت‌دار و ساقه‌اش بی‌کرک و شفاف است و برگ هایش به رنگ سبز و در قسمت فوقانی ساقه دارای دمبرگ کوتاهی است که‌انتهای آن به‌صورت غلافی ساقه را فرامی‌گیرد، گل آذین آن چتر مرکب و گل هایش کوچک و سفید رنگ است و میوه‌اش بیضی شکل به رنگ قهوه‌ای تیره یا مایل به زردو شفاف است و زیره در کرمان بیشترین سطح کشت را دارد.
ترکیبات شیمیایی زیره سیاه
زیره سیاه حاوی تانن، موم، مواد رزینی، یک روغن ثابت سبزرنگ، موسیلاژ، مواد قندی، مواد ازته و اسانس که شامل دی‌هیدروکاروئول، نوعی ترپن به‌نام‌کارون و دونوع ستن می‌باشد.
قسمت مورد استفاده داروی زیره سیاه میوه آن است که در تیره ماه سال دوم باقطع کامل گیاه صورت می‌گیرد و می‌گذارند تا برسد.
خواص و اثرات دارویی زیره سیاه
طبع زیره سیاه خیلی گرم و خشک است.
زیره سیاه دارای خواص مدر، بادشکن، مقوی، زیادکننده شیر، قاعده‌آور، نیرودهنده، ضد کرم، هضم کننده، ضد تشنج، قابض، معرق، مقوی معده، قاطع اسپرم است.
زیره سیاه در موارد بلع هوا، نفخ شکم، برطرف کردن سوءهاضمه، تسهیل هضم غذا، دل پیچه کودکان، انگل معده و روده، دفع بادهای کلیه و مثانه، تنگی نفس، خفقان سرد، سکسکه نفخی، استسقاء به‌کار می‌رود.
زیره سیاه یک داروی سنتی برای رفع سوءهاضمه خصوصاً نفخ شکم است.
خوردن زیره سیاه یا روغن آن در رفع سوءهاضمه و دل دردهای کودکان مفید است.
زیره سیاه دارای خاصیت ضدگرفتگی دارد و برای رفع گرفتگی‌های دوران قاعدگی‌مفید است.
مقوی بدن و چاق کننده است. معده را گرم و تقویت می‌کند و کرم تنیا را دفع‌می‌کند. و اثر قابل ملاحظه‌ای در جلوگیری از ایجاد بادهای اضافی در روده و درمان‌اسهال دارد.
دم کرده یک قاشق مرباخوری میوه له شده زیره سیاه در نیم لیتر آب جوش‌برای تنبلی اعمال گوارشی 2 ـ 1 گرم ، بی‌اشتهایی، باد یا درد روده مصرف می‌شود و دانه زیره را یا می‌جوند و یا از گرد گیاه مخلوطی در آب میل می‌نمایند.
مصرف دم کرده زیره سیاه و یا جویدن آن در رفع و کاهش دردهای ناشی از قاعدگی، دردهای روده وبی اشتهایی بسیار مؤثر است،مصرف زیره سیاه یا روغن آن در رفع سوء هاضمه و دل دردهای کودکان و تنگی نفس نیز، کاربرد فراوانی دارد، دم کرده زیره سیاه همراه با گیاه " اوجی " در رفع اسهال، نفخ و سندرم تحریک پذیری روده مفید است. این گیاه دارای خواص ضد عفونی کنندگی، ضد کرم، ضد تشنج و شل کننده عضلات بوده و مقوی و نیروبخش است؛ بنابراین مصرف آن به افراد دارای مشکلات مذکور توصیه می شود.
منبع:tabnak.ir
خواص پونه از دیدگاه ابوعلی سینا
خواص پونه از زبان ابوعلی سینا
حکیم ابوعلی سینا در خواص پونه بر تاثیر آن بر مزاج و دردهای شکم و معده تاکید می‌کند و آن را دورکننده حشرات نیز می‌داند.
سایت پژوهشگران طب گیاهی :ابوعلی‌سینا و به استناد مطالب جلد دوم کتاب قانون، حکیم بزرگ ایرانی با برشمردن انواع پونه می‌گوید که پونه گوهری است لطیف و پون? کوهی از پون? جویباری قوی‌تر است.
به گفته او تندی و تلخی که پونه دارد بسیار نرم‌کننده است و بویژه پونه کوهی در نرمش دادن موثرتر از جویباری است . خون را به سوی پوست می‌کشد و قرحه‌آور است . پونه را تنها خورندف عرق ریز است و بسیار گرمی‌بخش . مواد را از ژرفای تن جذب می کند . تکه‌کننده و خشکاننده و گرم‌کننده است .
پونه، بویژه پون? سبز را همچنین با شرابی بپزند و بر پوست نهند تا لکه‌های سیاه و خونی را که زیر پلکها پیدا می‌شود از بین ببرد .
خواص پونه در درمان دردهای بدن
برای درمان درد مفاصل آب‌پزش را بخورند. کوفتگی ماهیچه و پیرامون ماهیچه را برطرف می‌کند . ضماد پونه که پوست را می‌سوزاند هم داروی عرق‌النساء است . ضماد پونه مزاج اندام را تغییر می‌دهد و جاذبی است که از ژرفا جذب می‌کند . همچنین پونه را بخورند و به دنبالش آب پنیر سر کشند و چندین روز پی در پی تکرار کنند که در علاج پاغر و واریس مفید است . پونه‌ای که ( غلیجن ) نام دارد نیز خوردنش داروی ترنجیدگی و مالیدنش بر پوست که خون را بسوی پوست می‌کشد علاج نقرس است .
چون پونه هم تحلیل‌برنده و هم تکه‌کننده و نرمی‌بخش است خوردنش در علاج جذام هم مفید است.
افشره‌اش کرم گوش را از بین می‌برد و پونه کوهی داروی زخم دهان است و ریختنی‌ها را از سوراخ بینی بیرون سازد. سوخت? غلیجن هم لثه را استوار سازد .
آب‌پز پونه علاج بلند نفسی ( انتصاب النفس ) است . پونه تنها و بویژه اگر با انجیر خورند سینه را از خلط‌های غلیظ و لزج پاک می نماید. درمان درد دنده است و کوهی از جویباری در این باره موثر تر و غلیجن همه این کارها را می‌کند. سرکه را بر پونه پاشند یا پونه‌ای که تازه در سرکه ریخته‌اند به بینی غش‌کرده نزدیک کنند تا از بوی آن به هوش آید . پون? شاک هم در علاج تپش قلب مفید است .
هر پونه‌ای و بویژه پون? کوهی بی‌اشتهایی و ضعف معده را هم از بین می‌برد و سکسکه را تسکین می‌دهد . پونه که زداینده و باز کننده و نرم‌کننده مواد صفرایی و سودایی است ، خودش و آب‌پزش در علاج یرقان مفید است. اگر بیمار یرقانی خود را با آب پز و پون? کوهی شستشو دهد عرق کند و سود بیند و اگر پونه را با انجیر خورند داروی استسقا است .
آب پز پونه برای پیچش و درد روده و قی و اسهال شدید مفید است . پون? بیابانی هم مسهلی ملایم است ، بنفع زهدان است ، کرم و بویژه کرمهای ریز را می‌کشد.
بیمار تب و لرز اگر هم آب‌پز پونه خورد ، یا پونه را در روغن بپزد و از آن روغن بر تن مالد بسیار نفع بیند .
خواص پونه در درمان بیماریها
خوردن و ضماد گذاشتن پونه پادزهر حشرات است . ضمادش تقریباً کار داغ‌گذاری را انجام می‌دهد . کسی که سم خورده اگر پونه را با شراب بخورد سم را از کار بیندازد . دودکردن برگ پونه هم حشرات را می‌گریزاند . گستردن برگش نیز دشمن حشرات موذی است . پون? بیابانی داروی نیش کژدم است و اگر در آب جوشید? پون? کوهی را بخورند پادزهر دندان درندگان است .
منبع:
مهمترین نکته در درمان دیابت جلوگیری از عوارض آن است تا فرد بتواند زندگی طبیعی خود را ادامه دهد.
اگر به اطراف خود نگاه کنید افرادی را می‌شناسید که دچار دیابت یا مرض قند شده‌اند و این نشان از شیوع بالای بیماری در جامعه دارد. مشکلی که دیابت برای فرد ایجاد می‌کند عوارضی از قبیل سخت و شکننده شدن عروق خونی، سکته قلبی و مغزی، عوارض چشمی و شبکیه، مشکلات کلیوی، زخم و عفونت در پا، ضعیف شدن سیستم ایمنی و مشکلات سیستم اعصاب محیطی است.
بیمار دیابتی باید داروهای خود را به طور مرتب مصرف کند، از قطع یا جایگزین کردن داروی خود با داروها یا فرآورده‌های دیگر به صورت خودسرانه پرهیز کند و شیوه زندگی و عادات غذا خوردن خود را با نظر و مشورت پزشک متخصص تغییر دهد. البته گیاهانی نیز وجود دارند که خاصیت کاهندگی قند خون را دارند و در مواردی که مشکل دیابت حاد نیست، می‌توانند از سوی بیمار، البته با نظر پزشک متخصص استفاده شوند که این امر شاید بتواند به کاهش قند خون و عوارض ناشی از دیابت کمک کند.
بسیاری از گیاهان، به دلیل داشتن الیاف (فیبر) دارای آثار کاهش قندخون هستند. در بین گیاهانی که اثر کاهش قندخون آنها قابل‌ملاحظه است، می‌توان به این نمونه‌ها اشاره کرد:
* یکی از این مواد طبیعی، تخم شنبلیله است که حاوی مواد م?ثره‌ای است که باعث کاهش قند و حتی چربی خون می‌شود. شنبلیله گیاهی است از خانواده نخود. این گیاه به نام عمومی FENUGREEK در جهان مشهور است. با وجودی که آثار مختلفی از جمله خواص ضددرد، ضدالتهاب، افزایش‌دهنده میل جنسی، مقوی قلب، صفراآور، کاهش‌دهنده کلسترول و چربی خون و کاهش‌دهنده پرفشاری خون دارد ولی در کاهش قندخون بیش از هر چیز دارای اثر قابل‌توجه است.
برای مصرف، می‌توان روی یک گرم پودر دانه آن یک استکان آب سرد ریخت. این مخلوط حداقل باید 3 ساعت بماند، سپس می‌توان آن را صاف و میل کرد. این کار را می‌توان تا روزی 5 بار انجام داد. مصرف پودر دانه به صورت خوراکی تا روزی 5 گرم بلامانع است. این پودر طعم تلخی دارد، به همین دلیل در کشورهای دیگر آن را به صورت قرص تولید کرده‌اند. دانه‌ها سفت و سخت هستند بنابراین مصرف مستقیم آنها بی‌اثر است، باید دانه‌ها را با آسیاب پودر کرد تا تأثیرگذار باشند. می‌توان این پودر را با مواد غذایی مصرف و مثلاً آن را با ماست مخلوط و میل کرد.
* خیار تلخ نیز میوه‌ای شبیه کدو و حاوی ماده‌ای است که به کاهش قندخون کمک می‌کند.
* هندوانه ابوجهل که در بعضی مناطق به آن خربزه روباه نیز گفته می‌شود در طب سنتی بسیاری از کشورها از جمله ایران از درمان‌های کاهش قند خون محسوب می‌شود. هندوانه ابوجهل دارای مواد موثری است که باعث کاهش قند خون می‌شود البته مصرف این گیاه باید با احتیاط و تحت نظر پزشک انجام شود، زیرا مصرف زیاد آن بسیار خطرناک است و عوارضی نظیر اسهال خونی را به دنبال دارد.
* گزنه نیز دارای خواص کاهنده قند خون است که معمولاً همراه با هندوانه ابوجهل مصرف می‌شود.
* خارمریم نیز با مکانیسم افزایش حساسیت گیرنده‌های سلولی نسبت به انسولین باعث کاهش قند خون شده و تا حدی در کاهش چربی خون نیز موثر است.
* مصرف روزانه دو تا سه فنجان دم کرده چای سبز نیز تأثیر مفیدی در کاهش قند خون دارد.
از سیر نیز غافل نشوید؛ سیر دارای مواد موثری است که باعث کاهش قند خون و افزایش میزان انسولین خون می‌شود
* برگ گیاه قره قاط نیز می‌تواند باعث کاهش قند خون شده و برخی مطالعات تأثیر منفی آن در کاهش عوارض درازمدت دیابت را نیز نشان داده است.
* برگ درخت گردو نیز حاوی مواد م?ثره‌ای است که در کاهش قند خون موثر است.
* از سیر نیز غافل نشوید؛ سیر دارای مواد موثری است که باعث کاهش قند خون و افزایش میزان انسولین خون می‌شود. البته فرآورده‌های صنعتی سیر بیشتر برای کاهش کلسترول و چربی خون به بازار عرضه شده‌اند چون آثار خوبی در این زمینه دارند ولی همین فرآورده‌ها می‌توانند تا حدی کاهش قندخون را نیز به دنبال داشته باشند. قرص سیر را می‌توان روزانه 1 تا 3 عدد به طور خوراکی مصرف کرد.
* گیاه گالگا. گیاهی است از خانواده نخود. در گذشته آن را به عنوان یک گیاه مدر، معرق، تب‌بر و ضدتشنج استفاده می‌کرده‌اند. همچنین از آن برای افزایش شیر مادران شیرده استفاده می‌شده که در حال حاضر نیز معمول است. یکی از خواص مهم این گیاه، کاهش دادن قندخون افراد دیابتی (نوع دوم) است.
خوشبختانه از این گیاه فرآورده‌ای به نام GALEGA (گالگا) به صورت قرص تهیه شده که در داروخانه‌ها عرضه می‌شود. طریقه و میزان مصرف این قرص در راهنمای همراه دارو وجود دارد.
* گیاهان دیگری که به طور معمول در دسترس هستند و می‌توان آنها را در رژیم غذایی گنجاند و خاصیت کاهش قندخون دارند، عبارت‌اند از: سماق، عدس، انار، کدوتنبل، جو، عناب، برگ زیتون، حنظل، سیاه‌دانه، عدس کوهی، گل انار، آلوئه‌ورا، دارچین و گلپوره.
دوباره تاکید می‌شود که مصرف این گیاهان حتماً باید با تجویز و تحت نظر پزشک انجام شود. مصرف خودسرانه این گیاهان یا فرآورده‌های دارویی دیگر و قطع داروهای دیابت بسیار خطرناک است و عوارض جدی به دنبال خواهد داشت.
منابع:
جام جم
سلامتیران
